Dokładnie dzisiaj mija 5 lat od kiedy opublikowałem model low-poly „Czarnej Wołgi” GAZ-24. Wtedy nie zdawałem sobie z tego sprawy, że był to moment przełomowy, bo ten model spotkał się z bardzo pozytywnym przyjęciem i zachęcił mnie do dalszego tworzenia modeli w stylistyce low-poly.
Miejska legenda...
„Czarna Wołga” była miejską legendą lat 60 i 70 na terenie Polski i Związku Radzieckiego. O samej „Czarnej Wołdze” słyszałem już dawno temu, ale nie wiedziałem o co dokładnie w tej legendzie chodzi. Dopiero na studiach koledzy i koleżanki mi powiedzieli. Byli zdziwieni, pytali: „A Ciebie nie straszyli rodzice Czarną Wołgą…?”. A ja im odpowiedziałem, że: „Byłem grzeczny i nie musieli mnie niczym straszyć…”
Jeśli chodzi o legendę, to można o niej przeczytać w Wikipedii. Biorąc pod uwagę lata, o których mowa, samochodem z legendy mogły być GAZ-21 (produkowany w latach 1956-1970) lub jego następca GAZ-24 (1967-1985). Chyba po raz pierwszy na żywo widziałem GAZ-a 24 na Ukrainie w 2013 roku podczas praktyk terenowych z Geologii Złóż Rud na AGH.
Stał na placu jednej z ekspedycji, w których nocowaliśmy objeżdżając ten kraj. Najprawdopodobniej nie był na chodzie. Jako, że GAZ-a 21 jeszcze nie zrobiłem, więc póki co opiszę samochód GAZ-24 Wołga.
GAZ-24 – historia i opis
Poprzednik, czyli GAZ-21 w czasie swojego debiutu w roku 1956 był dość nowoczesnym samochodem, jednak we wczesnych latach 60 już był przestarzały wizualnie. Wzornictwo samochodowe w tamtych czasach szybko się zmieniało i w 1962 rozpoczęto prace nad następcą GAZ-21 Wołgi. Produkcję GAZ-24 rozpoczęto w 1967 roku.
Samochód posiada zamknięte, czterodrzwiowe stalowe, samonośne nadwozie. Produkowano dwie wersje nadwozia GAZ-24-01 (sedan) i GAZ 24-02 (kombi). Kształt nadwozia jest adekwatny do czasów, w których powstał i wizualnie przypomina samochody amerykańskie typu pony/muscle car. I niech mi ktoś powie, że sowieci nie naśladowali amerykańskich projektantów…
Zakładano, że do napędu zostaną wykorzystane benzynowe silniki R4 z GAZ-a 21 oraz silniki R6 i V8, ale niedługo potem zrezygnowano z silnika R6 i automatycznej skrzyni biegów. Ostatecznie użyto silników R4 2,5l (rozrząd OHV, napędzany kołami zębatymi; zasilany gaźnikiem dwugardzielowym K-126Г ) i V8 5,5l. Silnik V8 trafił do samochodów służb (ze względu na dużą masę jednostki, tył auta dociążony był żeliwną płytą o masie ok. 200kg). Napęd przenoszony jest na tylną oś za pomocą czterobiegowej ręcznej skrzyni biegów.
Zawieszenie przednie jest dwuwahaczowe ze sprężynami śrubowymi i amortyzatorami teleskopowymi. Tylne zawieszenie stanowi sztywny most zawieszony na półeliptycznych resorach piórowych z amortyzatorami teleskopowymi. Fabryczne koła mają rozmiar 185 lub 195/80 R14.
Wybór projektu i realizacja
Jako prawdziwy Polak stronię od Ruskich. Ale czy samochód jest temu winny, że został zaprojektowany i produkowany w takim a nie innym kraju…? To tak jakby ze względu na czasy i pochodzenie nie zrobić Volkswagena Garbusa lub innych aut marek BMW i Mercedes-Benz, które powstały w czasach hitlerowskich Niemiec. Plany tego samochodu znalazłem chyba w 2019 roku. Jest to wersja nadwozia z 1971 roku. Auto spodobało mi się i dodatkowo posiada swoją legendę. Wybór koloru był oczywisty. Projekt rozpocząłem 11 stycznia 2020 roku, prace trwały 8 dni i 18 stycznia opublikowałem wersję low-poly (za darmo) tego auta na serwisach Artstation i Sketchfab. Model wzbudził zainteresowanie, bo po tygodniu miał już 500 wyświetleń i 21 polubień. Wszystko nabrało tempa, gdy po opublikowaniu (również za darmo) w lutym, na serwisie Cubebrush został wybrany jako „weekly freebies” i wtedy szybko pojawiły się nowe polubienia i followersi na Sketchfabie. Na Artstation nie było takiego szału, bo taka jest natura tego serwisu. Jeżeli coś nie zostanie dostrzeżone od razu jest szybko przykrywane nowymi (nie zawsze lepszymi) pracami innych użytkowników. W efekcie końcowym po 5 latach bilans na Artstation wynosi: 842 views, 14 likes, 0 comments. Na Sketchfabie praca zyskuje ciągle nowe wyświetlenia (ponad 27 tys.) i polubienia (ponad 380). Model został pobrany (ze Sketchfab) ponad 6,5 tys. razy.
Model jest dosyć udany jeśli wziąć pod uwagę czas realizacji i poziom moich ówczesnych umiejętności. Posiada dużo prostych materiałów, nie ma rozłożonej siatki UV ani tekstur. Po trochę ponad roku od publikacji zacząłem naukę Quixel Mixera i postanowiłem zrobić wersję high-poly tego modelu. Poprawki zacząłem nanosić 19 lutego 2021 i po 10 dniach (4 marca) powstała wersja „czysta” modelu. Po dodatkowych około 5 dniach (9 marca) powstała wersja „brudna i zardzewiała”. Jako pierwsza została opublikowana „wersja brudna” 9 marca 2021 roku.
Ze względu na panujące wtedy limity zamieszczanych modeli na Sketchfab (darmowe konta miały 1 model na miesiąc) publikacja wersji „nienaturalnie czystej” musiała poczekać do 11 marca 2021 (u mnie limity odnawiają się 11 dnia danego miesiąca i od pewnego czasu podwyższono je do 10 modeli na miesiąc).
Plany na przyszłość
Jak już wcześniej wspominałem, nie potępiam tego samochodu za to, że powstał w Związku Radzieckim, lub inaczej mówiąc „u Ruskich”. Mam zamiar zrobić jeszcze model GAZ-21 i wtedy przeredagować ten wpis. Dodatkowo mam w planach zrobienie remake-a wersji low-poly do obecnych standardów, czyli z materiałami, UV mapami i teksturami PBR jako „kamień milowy” z okazji 1000 followersa na Sketchfab. Możliwe jest również, że zrobię poprawioną wersję „czystą”. Wersja „graciarska” high-poly nie zostanie poprawiona, bo nie chce mi się brudzić i rdzawić tego modelu drugi raz od początku…
