Istnieje kilka powodów, dla których wybieram i tworzę dane modele samochodów. Przede wszystkim wybieram samochody, które lubię (Mustang, Challenger, Viper itd.), ale czasem są też auta, na które miałem zlecenie i samochody zrobione „pod tezę”. A ten model jest ewidentnie pod tezę, i to nie jedną.
Historia i opis samochodu
W dawnych czasach producenci samochodów często nazywali modele aut od pojemności zastosowanego silnika i dlatego Fiat 1300 i 1500 są dwiema wersjami tego samego samochodu. Był to samochód klasy średniej (segment D) produkowany w latach 1961 – 1967 (we Włoszech) i jako Zastava 1300/1500 w latach 1961 – 1979 (w Jugosławii). Model był następcą Fiata 1200 i Fiata 1400/1900.
Jego pontonowe nadwozie w 1961 odpowiadało najnowszej ówczesnej modzie. Chromowana listwa otaczająca całe nadwozie nadaje mu kształt pontonu i odcina dół samochodu przypominający kadłub łódki od oszklonego pawilonu dachu. W prawdzie nadwozia ze zintegrowanymi błotnikami wymyślono już w latach 20-tych, ale karoserie typu „ponton” stały się modne dopiero pod koniec lat 50-tych, po zaprezentowaniu przez General Motors Chevroleta Corvaira w 1959 roku.
Modele 1300 i 1500 początkowo nie różniły się zewnętrznie. Włosi jednak wiedzieli, że produkcja obu wersji w tej samej budzie nie będzie miała sensu, bo ludzie nie są skłonni dopłacać za trochę mocniejszy silnik. Dlatego w 1964 roku samochód przeszedł face-lifing, w wyniku którego powstała wersja 1500C (dodano literę C – comfort), wydłużona o 10 cm (+8 cm rozstawu osi).
Samochód był napędzany przez czterocylindrowe, rzędowe (R4) silniki OHV o pojemnościach 1295 cm3 (o mocy 60 KM) lub 1481 cm3 (o mocy 75 KM). Moc przenoszona była na tylne koła za pośrednictwem 4-biegowej, manualnej skrzyni biegów sterowanej dźwignią umieszczoną przy kolumnie kierownicy. Konstruktorem tych silników był Aurelio Lampredi, który jest jednym z autorów sukcesu Fiata w tamtych czasach. Samochód był dość szybki, jak na tę klasę pojemnościową w latach sześćdziesiątych – czas osiągnięcia prędkości od 0 do 80 km/h wynosił 11,7 s.
Następcami tego modelu są Fiat 124 i Fiat 125, w tym także prymitywniejsza wersja jaką był Polski Fiat 125p.
Wybór projektu i jego realizacja
Jak już wspominałem w zajawce, ten model powstał pod kilka tez. Po pierwsze jest to model z wczesnych lat 60-tych o pontonowym nadwoziu idealnie pasujący do lat, w których był produkowany. Brakowało mi modelu takiego auta w kolekcji ewolucyjnej. Po drugie, jest to przodek Polskiego Fiata 125p. Zawieszenie tego auta oraz silnik OHV były stosowane w Fiatach 125p, Polonezach i wielu innych samochodach polskiej produkcji (z pewnymi drobnymi zmianami) aż do 2002 roku. O ile zawieszenie stosowane w tym samochodzie było czymś normalnym początkiem lat 60-tych, o tyle w 1968 roku (wprowadzenie Polskiego Fiata 125p do produkcji) już było przestarzałe, a co dopiero po 2000 roku…
Pace nad projektem w stylistyce low-poly zacząłem 3 marca 2025 i trwały około 46 godzin – sądziłem, że wyrobię się w krótszym czasie, ale jak zawsze coś musiało się stać. Projekt został opublikowany na ArtStation 9 kwietnia 2025 roku.
